Gündem

William Burroughs! Onun bize anlatmaya çalıştığı virüs dünya artık hepimize görünür oldu. Kontrol ve Gözetim üzerine daha dikkatli düşünmek için bir neden daha.

Kentsel mekanlarda bir araya gelmenin, paylaşmanın ve çatışmanın insanın nasıl “ikinci doğası” olduğunu yeniden idrak ettik, ediyoruz. Şairin lafını bükerek ifade edersek, ‘biz ötekine mecburuz’ diyebiliriz.

Tek dileğim, salgın bitince, yeniden hatırladığımız iyilik ve vicdanın egemenliğinin devam etmesidir. Belediye ve mahallelilerin kurduğu dayanışma ağları buna en güzel örnek.

Her şey biraz sinemalaştı, ekrana taşınmak anlamında. Uzun sürerse, çevrimiçinde yenilikler de ortaya çıkabilir. Doğrudan demokrasiye doğru!

“Hiçbir şeyin garantisi yok” üst metni, evin atmosferinde asılı duruyor. Başta rahatsız oluyordum, “yine mi sen?” diye. Sonra “madem öyle” ruh haline girdim.

Devletimizin süreci olağanüstü iyi yürütmesi nedeniyle gündelik hayatımız etkilenmedi. Twitter’a daha az girdik, eve televizyon aldık. Böylece merkez medya haberlerine inancımız katlanarak arttı.

Anlamlı bir yaşam için, halihazırda ölmüş olmayı kabullenmek, kelleyi koltuğa almak, ölümü düşünmeme ya da ölüm yokmuş gibi yapma çabasından vazgeçmek şart.

Siyaset alanında ekonomik çöküntünün neden olduğu bir değişiklik olacaktır elbette. Ne var ki bu değişikliğin, sırf bu salgının teşvik ettiği bir iyileşmeye paralel olması çok uzak ihtimal.