“Öyleyse şiiri okumalı, şiiri, usla biriktirmeli artık; mısra ile değil. Diyeceğim, ille de bir ölçü gerekliyse bu, düşünsel-ussal bir ölçü olmalı. Tek sesli şiirden, çok sesli bir şiire yönelişteki en kapsamlı ölçü de budur sanırım.””
Hayali bir eleştiri denemesi ya da hikayenin ta kendisi.
Slyvia için bir şiir.
ONLARIN COĞRAFYASINDA ALLAH’IN ADI YOK Columbus zincir attı göğsüne Çenen Yeni Dünya sayılmış öteden beri Aynı Florida akıntısı dış çeperinde Titrek mum ışıkları. Beşinci boyut sanıyor artık karasal iklimini Kutup soğukları kapıda Balkanlar hep soğuk hava dalgası yolluyor Ah şu ara bozucu ecinniler Hep beş çayında gelip masaya kuruluyor “Şüphesiz ki onlar” Gözlerinin ortasındaki kara […]
Şiirin soyut ya da somut bir izlenim bırakması, yazarı kadar okuyucuyu da ilgilendirir.
Her biri aynı Selim’in peşinde onca Turgut’a bir o kadar da Olric gerektiği apaçık ortadaydı. İyi de nereden bulacaktık her birimize birer Olric? Öyle ısmarlayınca adrese teslim gelmiyordu ki meret. Kendi canı çekerse zuhur ediyordu hazret. Bize de öyle oldu. Bir vakit sonra aydık ki meğer biz çoktan birbirimizin Olric’i olmuşuz.
‘Tutunamayanlar’ı yayımlamakla inşaat mühendisleri topluluğuna ne gibi bir hizmette bulunduğumu bilemiyorum fakat eleştirmenler topluluğunun başına oldukça büyük bir dert açtığımı sanıyorum.
Tür, yani sınıflandırma fikrine Aristoteles ile gelinmişti. O, bu işi çok ciddiye almıştı. Ondan beri de bu ciddiyet sürdü. Bu bölümde modern müziğin farklı türlerine ait pırlantaları cilalayıp parlatacağız. Post-rock ile başlıyoruz. İlginize..
“Bize savaş tutsağı muamelesi yapıldı”