DOSYA

“Hiçbir şeyin garantisi yok” üst metni, evin atmosferinde asılı duruyor. Başta rahatsız oluyordum, “yine mi sen?” diye. Sonra “madem öyle” ruh haline girdim.

Devletimizin süreci olağanüstü iyi yürütmesi nedeniyle gündelik hayatımız etkilenmedi. Twitter’a daha az girdik, eve televizyon aldık. Böylece merkez medya haberlerine inancımız katlanarak arttı.

Anlamlı bir yaşam için, halihazırda ölmüş olmayı kabullenmek, kelleyi koltuğa almak, ölümü düşünmeme ya da ölüm yokmuş gibi yapma çabasından vazgeçmek şart.

Siyaset alanında ekonomik çöküntünün neden olduğu bir değişiklik olacaktır elbette. Ne var ki bu değişikliğin, sırf bu salgının teşvik ettiği bir iyileşmeye paralel olması çok uzak ihtimal.

Bundan sonra kültür-sanat hayatını çok zor bir dönem bekliyor. Artık prekarya meselesini sürekli konuşmak ve çözümler aramak zorundayız.

Doğal felaket olarak yaşadığımız şey, bizi doğadan, birbirimizden ayıran duvarların yıkılmasıdır.

Ev benim için yalnızca yuva değil, duvarlarına yazı yazdığım, hayal kurduğum, başkalarını görebileceğim aynalarla bezediğim gayet geniş bir cephedir.

Tarihi sayılabilecek bir dönemden geçiyoruz. Koronavirüs salgını neredeyse her yere ulaştı ve dünyanın büyük ölçüde durmasına neden oldu. Dünyanın durması bir yanıyla büyüleyici bir şey, bir yanıyla da bazıları için korkutucu. His ne olursa olsun bir olağanüstü zamanı yaşıyoruz. Eski ritimlerin ve düşünme biçimlerinin sarsıldığı ve ‘hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığı’ bu olağanüstü zamanın bir […]