‘Tutunamayanlar’da Ölümün Keşfi
Turgut’un tarihten, dilden, kendilikten şüphe etmesi, Manzaranın Keşfi ve İçselliğin Keşfi’yle olduğu kadar, Ölümün Keşfi sayesinde de gerçekleşmiştir.
Tutunamayanlar’da İçselliğin Keşfi
Atay’ın Tutunamayanlar’ı içselliğin/manzaranın/’ben’in kendisinin de bir tür siyaset olduğunun açık edilişidir.
“Tutunamayanlar”da Manzaranın Keşfi
“Tutunamayanlar,” herhangi bir zemin kurulduğu andan itibaren bir altüst oluşla onu meşruiyetsiz kılan, çoklu seslerin, ötekinin, dışarlıklı olanın, merkez-dışı olanın, tutunamayanın, meczup oluşun romanıdır. Tutunmak bir ‘köken’ edinmektir. Oysa ‘köken’ yoktur.