“Tutunamayanlar,” herhangi bir zemin kurulduğu andan itibaren bir altüst oluşla onu meşruiyetsiz kılan, çoklu seslerin, ötekinin, dışarlıklı olanın, merkez-dışı olanın, tutunamayanın, meczup oluşun romanıdır. Tutunmak bir ‘köken’ edinmektir. Oysa ‘köken’ yoktur.