Ateş başında temsil edilen çeşitli gruplar arasında kendine homo-erectusçu diyenler, benler arası kurul toplantısı yapanlar, avcı-toplayıcılar, büyücüler, lanetliler, leoparların izini sürenler, antik yunanı baştan yazalım diyenler, proustyenler, rimbaudcular, yaşamış ruhlarla iletişim kuranlar, adsız romantikler, bohemler vs. vardı. Şimdi size bu renkli sohbetlerden kısa kesitler veriyoruz.
Haluk’un da kişisel bir yerden aktardığı Zen, fotoğraf ve edebiyat yolculuğu, kendi yolculuğumu tekrar gözden geçirmemi ve yolumla tekrar yüzleşmemi sağlayacak kadar derin ve anlamlıydı.
Artık bir araya gelişimizi hiçbir dünyevi veya kozmik güç durduramaz, gerçeği biliyoruz, “hayır” gerçeği kimse bizden alamaz. Korkularımız geride kaldı, düşündüklerimiz neyse yaşamımız da öyle olacak.
Sovyet ütopyası kadınların ev işçiliğini üstlenmemesinin devrimci niteliğinin bilincinde olarak yeni, devrimci bir yaşam tarzı yaşatmaya çalışmıştı. Yaratıcı ve paylaşımcı bir eylem olarak yemek yapmanın eğlenceli bir şey olduğunu teslim ederek, bir kez daha tekrarlayalım: Kahrolsun Ev İşçiliği, Çocuk Bakımı ve Mutfak Köleliği!
Eğer Kierkegaard’ınki kurucu bir felsefeyse, Solanas’ınki neden olmasın?
Moderniteden nefret atakları geçiren Miller, akıl hastanelerinin, siperlerin, yeni hastalıkların, tıp tarikatının, savaş bürosunun felaketleri gizlediğini ve ilerleme yanılsamasına hizmet ettiğini söyleyerek, nefretle barıştan bahsedenlerin, barışı getirmek için savaşmak isteyenlerin saçmalığını vurguluyor.
Berger, fotoğrafın hakiki içeriğinin görünmezliğini, doğası gereği görünmeyene işaret ettiğini, hakikate dair bütünsel bir görüşü inşa etmenin aracı olduğunu ve tam da bu yüzden ideolojik mücadelede çok önemli olduğunu vurguluyor.