Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nün on ikincisini, hayatını çoğulcu ve demokratik bir toplum inşasına adayan Osman Kavala ile Ortadoğu ve Kuzey Afrika genelinde feminist hareketin öncülerinden Mozn Hassan aldı.
Çalışmanın üçüncüsü, yaşayan en büyük yazarlarımızdan Latife Tekin üzerine. 12 Eylül’ün getirdiği politik basınçla yazmaya başladığını söyleyen ve edebiyatımıza yön veren Latife Tekin’i konuşmak üzere 11/12 Eylül’de buluşuyoruz.
Gerçek ve kurgu arasında gezinen bu proje, hayatımızın büyük değişikliklere uğradığı bu belirsizlik döneminde her ne kadar beraber olsak da “tek ve tenha” ışığı arayışımızın hikayesi.
Bu eleştirel okuma atölyesi modern Türkçe edebiyatın kurucu figürlerinden biri olan Ahmet Hamdi Tanpınar’ı hem öncü bir yazar, hem de önemli bir kültürel-siyasi figür olarak değerlendirmeyi deneyecek.
Bu küçük koronavirüs bize insanlığın tek bir organizma olduğunu ve insanlığın ancak diğer canlılarla ilişkili olarak mümkün olduğunu acı bir biçimde gösterdi.
Bugünlerde siyah bir Amerikalının polis şiddetiyle öldürülmesinden sonra başta Amerika, bütün dünyada hızla yayılan sokak protestoları, salgının olmadığı bir dönemde yine bu kadar güçlü olur muydu?
Fotoğrafçıların salgın başladığından bu yana kendilerine döndüğünü, özellikle belgesel fotoğrafçı refleksi olan “uzaklara gitme” yerine yakın menzil içinde kalma, kendi tanıklığının, kendi deneyiminin belgeselini üretme eğilimine girdiğini gördük.
Ağzımız maskeyle kapatılmış (işlevi yanında sembolizmini de es geçmeyelim) ve üretimin iyice dışına itilmişken, birbirimizden korkar halde geçireceğimiz bir ‘resetlenme’ sürecinden ne umabiliriz?
Bu salgın veya kolektif içe dönme süreci sadece adada yaşayan birisini değil, herkesi birer adaya dönüştürdü. Kendi kabuğuna ve kendi kıyılarına çekilen binlerce arşipelago/takımada gibi oldu yeryüzü.
Umudum o ki, Cannes gibi şaşaalı festivallerin ve star sisteminin tozu dumanı dağılınca da sinemanın gerçek Everest’lerini görmeye başlarız.